کد مطلب:107075 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146

حکمت 380











[صفحه 736]

(خیر نیست آن خیری كه به دنبال آن آتش باشد، و بدی نیست آن شری كه پس از آن بهشت باشد، هر نعمت پایین تر از بهشت ناچیز است، و هر گرفتاری غیر از آتش دوزخ سلامتی است). امام (ع) از آنچه كه انسان را به طرف آتش می برد، شایستگی نام خیر را نفی كرده است، اگر چه در دنیا آن را خیر و لذت بنامند، به خاطر تحقیر و تحذیر داشتن از آن، چون لازمه ی نهایی آن آتش و همان نتیجه ی است كه از شر عاید می شود. و همچنین از آن طاعات دشواری كه انسان را به سمت بهشت می كشاند، نام شر را نفی كرده است، هر چند كه در دنیا آنها را شر و گرفتاری بنامند، به خاطر تشویق به نتیجه ی نهایی این اعمال، یعنی ورود به بهشت و تقدیر عبارت این است ما خیر بعده النار بخیر، و ما شر بعده الجنه بشر. و عبارت و كل نعیم بدون الجنه محقور یعنی هر نعمت، در حد كمتر از بهشت ناچیز است، تفسیر مطلب اول است. و جمله ی و هر گرفتاری غیر از آتش دوزخ سلامتی است، تفسیر مطلب دوم است و مقصود عافیت و سلامتی نسبی است.


صفحه 736.